saat 9:00..
bürodayım.
çizim başlıyooooor...
saat 12:00..
bürodayım, aynı pozisyondayım.
çizim devam ediyor...
saat 13.30..
büroda, aynı yerdeyim.
yemek yiyorum...
saat 16:00..
büro klimadan buz kesmiş, oturuyorum hala.
çizim forever...
ve saat 18:00..
yuppi!
çıkma vakti..
ama, dur bi dakika, nooluyor?
neden kalkamıyorum?
oturan yerlerimi hissetmiyorum!
aman allah'ım!
sonunda ben de çağımızın hastalığı olan "göt düzleşmesi"ne yakalandım!
tüm gün kıpırdamadan üzerinde oturduğum sevgili popom, artık sandalye ile aynı formda.. bu insanlık mıdır ey işverenler! şimdi kim benim bozulan kaportamı tamir ettirecek? yeter! beni daha çalışma hayatımın 3.gününde isyana sürüklediniz! emeklime kadar çekeceğiniz var, söyliyim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder