5 Ocak 2011 Çarşamba

arkasını görmelisin

'ne alaka' dersin, 'ne anlar?' beklemezsin. öyle bir anda öyle bir şey söyler ki, 'benmiş bu be!' dersin. daha önce göremediğine üzülürsün. gördüklerinden çok daha iyisidir, kıymetlidir, değerdir.

insanları hemen tanıyamıyorum. çok zaman geçmesi gerekiyor perdelerin düşmesi için. o çok zaman geçince de, 'keşke' diyorum, boşa geçen zamana hayıflanıyorum. beklediğim, umduğum, gördüğüm gerçek çıkmıyor. büyük yanılgı, büyük pişmanlık! insanlardan soğuyorum, kendime kızıyorum çok.

bir yandan da başkalarına hiç fırsat vermediğimi farkediyorum. hayatın akışında, kendiliğinden olgunlaşıyor insan ilişkileri.. beklenti yok-hayal kırıklığı yok. sonuç benden bağımsız gelişiyor. kabullenmek çok daha kolay oluyor. bakıyorum, hiç de fena olmuyor..

arada gelen bu tip küçük sürprizler mutlu ediyor. 'o kadar da değilmiş' dedirtiyor. çabasız, uğraşsız, birini daha katıyorsun sana. çoğalıyorsun. gülümsüyorsun:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder