kalbim buruş buruş
aynaya bakıyorum, yine sensizim
bakışlarımdaki seni görmeyi
ne kadar özlüyorum
o kadar zamandır yoksun ki
var mıydın hiç
soruyorum etrafıma
beni seninle hatırlayanlara
kimse tanımıyor seni
unuttular tabi
her sabah vermediler suyunu
kuruttular tabi
en kötüsü, en düşmanı
zaman
ne kadar tutunsam
tutamam
kaçıp gidiyor elimden
şimdi 18:50
bakıyorum penceremden
üsküdar'dan geçen bir vapurun camına vuran güneş
gözümü alıyor
kalbimden geçen bakışlarına
denk gelmedi hiç gülümsemen
tam üzülecek gibi oluyorum
olmadığın yerlere bakmak
alışkanlığımdır benim
vazgeçiyorum seni unutmaktan
18:51
ceyhunyılmaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder